Birçoğunuz bilirsiniz belki, raf kelimesinin halk deyimidir.
Son zamanlarda özellikle sosyal medyada sıklıkla karşılaştığımız bir kelime. Nostaljik terek, nostaljik tel dolap nostaljik radyo v.s.
Yüzümüzü Avrupa’ya batıya çevirdik.
Sonrasında tel dolaplar, özenle mika tabakalarımızı dizdiğimiz dantellerle bezediğimiz o rengarenk cıvıl cıvıl ahşap terekler çöpe atıldı.
Kapaklı tek tip modern lake dolaplar aldı yerini.
Mutfakta annelerimiz yemek yaparken tıngırdayan eski radyolar yerini cd çalar ve mp3 kulaklıklara bıraktı.
O cıvıl cıvıl rengarenk kanaviçeli nakışlı örtüler yerini sadelik modernliğin sembolü olan amerikan servislere bıraktı.
Herşeyimiz değişiyordu teknolojinin ve Avrupa özentisinin verdiģi hazla değiştikçe değiştik.
Akasya ağaçları, ortancaların olduğu mis gibi bahçeli evlerimizi, modernleşmeyle ufacık ama kaloriferli asansörlü apartman dairelerine değiştik.
Bizi özendiren apartman kültürünü aşılayan Avrupa halkı çocuklarıyla kocaman ağaçlarla kaplı bahçeli evlerde yaşamaya başladı.
Soba yakmak ne ayıp. Kalorifer şart sonrasında doğalgaz. Şömine zengin işi
Herşeyi yapmıştık.
Tüm yenilikleri denemiştik.
Mutlumuyduk
Hayır…
Şimdi
Sosyal medyada eline klavyeyi alan herkes ama herkes nostalji kelimesinin insanlar üzerindeki etkisini sezinleyerek satışlarını o yönde pazarladı.
Eskiye olan bu özlem niye
Neden anacağızlarımızın binbir emekle hazırladıkları konserve turşu salça v.s. koydukları terekler
tel dolaplar daha doğrusu nostaljik tel dolapları yana yakıla almaya çalışıyoruz.
Geleneklerimize eskiye olan özlemimizi bir nebze olsun dindirmek için olabilirmi???
Nostaljik radyolarda eski parçalara denk gelince neden bu denli hüzünleniyoruz???
Nostalji
Ülkemizdeki satış sitelerinin insanları çekebilmek için sıkça kullandığı o bağlayıcı kelime
Nostalji….
